Në konferencën “Mes synimeve dhe realitetit” e cila është pjesë e aktiviteteve për shënimin e 20 vjetorit të CIVILit, foli edhe Ibrahim Mehmeti nga Ambasada Zvicerane /SDC, për nevojën për komunikim të vazhdueshëm të organizatave qytetare me qytetarët.
“Ju më kujtuat që kur filluam të punojmë në këtë sektor, nga këndvështrimi im, nëse veteranët e tjerë pajtohen, ne nuk kishim asnjë ide se çfarë do të thotë shoqëria civile. Ne e dinim që kishte OJQ të mbështetur nga bashkësia ndërkombëtare. Ne filluam të punojmë për diçka që donim të bënim pa e ditur foton e madhe.
Duke parë përsëri ditëlindjen e CIVIL-it, unë mendoj se sektori civil ishte në një zhvillim shumë thelbësor. Ajo që ka qenë problemi kryesor për mua gjatë gjithë këtyre viteve, veçanërisht në pesë, gjashtë vitet e fundit, është se OJQ-të janë përqendruar në bërjen e asaj që pritej të bënin, por më shumë nga ana e donatorëve nga sa pritnin qytetarët. Unë mendoj se ky ishte problemi më i madh.
Ajo që u duhej t’u raportonin donatorëve i bëri ata shumë të mirë në punë. Tani kemi një bollëk të OJQ-ve që kanë kapacitete të krahasueshme me organizatat ndërkombëtare. Për nga natyra e punës sime, unë kam përvoja të tilla, kështu që këto organizata tani mund të implementojnë projekte që më parë mendonim se vetëm organizatat e bashkësisë ndërkombëtare mund të bënin. Ajo që mungonte vazhdimisht ishte se nuk kishte kontakte midis OJQ-ve dhe qytetarëve. Kishim produkte të shkëlqyera nga OSHC, por gjërat nuk ndryshuan në terren.
Ambasada Zvicerane ka qenë aktive në programin e mbështetjes së shoqërisë civile për dhjetë vjet dhe ne kemi arritur në përfundimin se i mungon lidhja midis qytetarëve dhe shoqërisë civile. Për shembull, siç tha Eco Guerrilla më parë, nëse ata nuk kanë mbështetësit e tyre, veprimet e tyre do të jenë vetëm materiale lajmesh, por nuk do të shkaktojnë ndonjë ndryshim ose shqetësim për politikanët. Kështu që filluam me masa konkrete, mbështetje institucionale. Nuk dua që kjo të tingëllojë si një reklamë për programin tonë, por mendoj se është shumë e rëndësishme për sektorin e shoqërisë civile sepse atyre u jepet mbështetja e asaj që ata duan dhe dinë si të bëjnë, jo ato që donatorët kanë nevojë ose mendojnë se duhet është bërë në Maqedoni. Unë mendoj se kemi rezultate të mira, megjithëse është ende herët për të folur. Shpresojmë që edhe donatorë të tjerë ta mbështesin këtë qasje.
Tashmë kemi parë që ka funksionuar gjatë Revolucionit të Larmë, ndonjëherë është e nevojshme një rast që ajo të ndodhë, por unë ende mendoj se kemi bërë përparime. Para dhe pas Revolucionit të Larmë kemi dy situata. Tani jemi në fazën e dytë ku OJQ-të janë aktive aktive në hartimin e politikave dhe ndryshojnë kur është e mundur dhe e nevojshme.
Megjithëse për shkak të natyrës së punës sime nuk duhet të jem shumë e qartë në vlerësimin e punës së CIVIL-it dhe caktimin e mbiemrave, pasi do të ishte një konflikt interesi, prapëseprapë unë do të thosha që CIVIL është një shembull i një organizate para se të fillojmë edhe këto politika. në mënyrë që të fuqizohen OJQ-të që të jenë më afër qytetarëve, ata tashmë e kanë bërë këtë që nga fillimi. Ndoshta për shkak të natyrës së tyre aktiviste dhe rebele në periudha të caktuara. Ai i bëri ata një shembull të mirë të një organizate autentike që presin të shohin se çfarë donatorët duan dhe aplikojnë, por duke bërë atë që është thirrja, misioni ose detyra e tyre.
Unë mendoj se ata kanë bërë një shërbim të mirë jo vetëm për veten dhe përkrahësit e tyre, por edhe për organizatat e tjera, pasi ato mund të jenë një shembull i një këmbëngulje të tillë për të shtyrë agjendën e tyre. Shpresoj të vazhdoni. ”
përpunimi i tekstit: B. Jordanovska
Kamera: Atanas Petrovski
Foto: Kiril Mihailov
